Şımarıklık nedir önce onu açıklamak gerekirse, her durumda ve her şartta,kendisinin ve isteklerinin ön planda olmasını isteyen,isteklerini ertelemeyi ve beklemeyi bilmeyen,empatiyi yani karşısındakilerin isteklerine de saygı göstermesi gerektiğini öğrenememiş,bulunduğu ortamda bütün ilgiyi üzerine toplamaya çalışan, mızmızlanan, mutsuz,zaman zaman agresif, öfke nöbetleriyle ağlama krizlerine giren,sadece kendi dediğini yaptırmaya çalışan,isteklerini yaptırmak için tutturan, ısrarcı ve inatçı olabilen çocukların davranışları şımarıklık olarak adlandırılır.

Bu tavırları zaman zaman hepimiz kendi çocuklarımızda da gözlemlemişizdir. Çocukların bu şekilde davranmaları anormal değildir.Anormal olan bu şekilde davranan çocuğun,aileleri tarafından onay görmesidir. Böylece çocuğun yanlış olan davranışları pekişir ve çocuk bu tip olumsuz davranışlar yaptığında isteklerini kolaylıkla elde edebildiğini öğrenir.Oysa yanlış davranışlar eğer desteklenmezse kalıcı olmazlar.Çünkü çocuk doğru ya da yanlış kavramlarını henüz bilmediği yaşlarda her tür davranışı sergileyerek toplumsal sınırlarını öğrenmeye çalışmaktadır.

Yaptığı her davranış sonucunda aldığı geri bildirimlerle yani tepkilerle sosyal bir birey olma yolunda kimliğini ve kişiliğini bulacaktır.

Çocuklar iki temel nedenden dolayı şımarıklık sergilerler:
• İlgi görmek istedikleri için,
• Aşırı ilgi gördükleri için.
Her iki durumda da tutarlı ilgi eksikliği var demektir.O nedenle çocuk yetiştirme konusunda en belirleyici olanın aile tutumları olduğunu unutmamak gerekiyor.Anne baba tutumlarının birincil önem taşıdığı çocuk eğitiminde dikkat edilmesi gereken pek çok nokta var aslında.

• Çocuklar her istediklerini istedikleri anda elde edebiliyorlarsa,isteklerini ertelemeyi ve beklemeyi asla öğrenemeyeceklerdir.
• Bir çocuk anne babasının sadece kendisine hizmet etmek zorunda olduğuna inanmışsa, kendisinden başka kimseyi umursamayacaktır.
• Ağlayıp,tepindiği anda kuralların bozulduğunu ve isteklerinin yapıldığını görüyorsa zamanla uyum ve davranış bozuklukları geliştirecektir.Bu da çocuğun özellikle okul sürecinde arkadaşları tarafından istenmeyen çocuk olmasına yol açacaktır.
• İnat ederek,öfkelenerek isteklerini elde eden bir çocuk,içinde bulunduğu toplumda iletişim dili olarak saldırganlığı benimseyecek ve çevresindeki herkesi sindirecek ve isteklerini bu şekilde onları korkutarak elde etmeye çalışacaktır.
• Anne babası tarafından sadece kendisi varmış ve en önemli şey onun istekleriymiş gibi davranılarak büyütülmüş bir çocuk,başkalarının duygularına,acılarına,beklentilerine de kayıtsız kalacak ve insanları anlamak,anlayış göstermek gibi bir empati duygusunu öğrenemeyecektir. Bu olumsuzluğun en önemli getirisi ise,çocuğun zamanla kendi anne babasına karşı da duyarsızlaşmasıdır.
• Başkalarına saygı duyarak büyümemiş bir çocuk aynı şekilde başkalarından da saygı görmeyerek belki de ailenin yanlış tutumlarının sonucu hayatındaki en ağır yaptırımla karşılaşacak ve toplum içinde dışlanan,iletişim sorunları yaşayan sorunlu bir birey olacaktır.
Dolayısıyla anne baba olarak bizim yapacağımız şey çocuğumuzun her istediğini yapmak değil,onu kendi isteklerini yapabilecek,çevresine saygı duyan,başkalarını ve duygularını önemseyen donanımlara sahip bir birey olarak yetiştirmektir.